Гэрээ засчихаад төрөө зас, АН!

Гэвчиг нэг асуудал байна. Улс төрийн намын дэргэдэх энэ олон ТББ-уудыг цэгцлэх нь анхнаасаа АН-ын бодлого байсаар ирсэн. Гишүүдийн тоогоор өрсөлддөг биш, үзэл санаагаар өрсөлддөг бодлогын нам байя, улс төрийн намыг гишүүнчлэлгүй болгоё, ард иргэдээ талцуулахаа байя гэж ярьж, хэлсээр ирсэн. Гэтэл ам, ажлын зөрүү дахиад л томроод ирлээ. Аанай л нөгөө ад үзээд байдаг Ардын намаа дуурайсан нүсэр том бүтэц, аппаратын зардал чирэгдэл, эцэс төгсгөлгүй хурал хуй. Зуун жил оршин тогтчихсон хатуу бүтэцтэй, сүүлийн долоон жилд таван удаагийн сонгуульд ялалт байгуулаад, төрийн мөнгөөр сонгуульдаад сурчихсан МАН-тай ийм өрсөлдөөн явуулаад амжилтанд хүрэх үү, АН?

Өнгөрсөн сард болсон ҮБХ-ны хурлаас АН 15 дэд дарга сонгосон, Тэргүүн дэд дарга, намын даргатайгаа нийлээд 17 толгой. Нөгөөдүүл нь ч гэж таарсан таар шуудайнууд, уул үзэлгүй байж хормой шуугаад эхэлчихсэн. “Ирэх сонгуулиар баталгаатай намын жагсаалтанд” гээд итгэчихсэн, газар гишгэхээ больчихсон нөхөд аягүй л бол сайдын суудал тэвэрчихсэн нойтон зүүдлээд хонож байгаа. Ганц “генсек”-ээ томилох гэж ҮБХ-ны хурал нь хэдэн удаа хойшилж, хэдэн сараар ухарлаа даа. Адагт нь 15 дэд дарга томилж аваад, толгой дээгүүрээ хөнжлөө нөмөрчихсөн. АН-ын түүхэнд янз бүрийн л дарга байсан. Гэхдээ генсекээ томилж чаддаггүй даргыг л арай ч нэг  үзэж байсангүй.

Уг нь бол намын ерөнхий нарийн бичгийн даргыг томилох чинь намын даргын эрх мэдэл. Намын дарга нь өөрөө хөтөлж оруулж ирээд, “Энэ бол намын гал тогоог барих хүн, миний баруун гар юмаа” гэж хэлээд батлуулдаг. Атал өнөөдрийг хүртэл Л.Гантөмөр гэдэг хүн солгой гараараа нам удирдаж байна. Баруун гар нь байх болов уу гэж найдаж, хүлээж байсан С.Баярцогт нь Тэргүүн дэд дарга болж аваад намын даргаасаа, намаасаа давсан мэдэгдэл хийгээд, хувийнхаа пиарыг эхлүүлээд явчихлаа. Одоо эмэгтэйчүүдийн байгууллага нь тэргүүнээ сонгох гэж дахиад “дажин” болно.

Нэр дэвшсэн эмэгтэйчүүдийн хоёр нь Мондэ фракци,  Мондэ+Жэнко бүлгээс нэг, С.Эрдэнийн гурав, Морьтон фракциас нэг, аль ч фракцид хамааралгүй нэг нэр дэвшигч өрсөлдөж байгаа гэнэ. Тэр бүх фракциудаа хэтэвчнийх нь хэмжээгээр багтаахын тулд дахиад 10 дэд дарга гаргах биз.

Ц.Уянга жишээ нь хүйсийн ялгаварлалыг үл тэвчдэг, Эмэгтэйчүүдийн холбоо, эмэгтэй квот нэртэй “панчаан”-ыг эсэргүүцдэг, жинхэнэ барууны үзэлтэн. Гэтэл АН-д элссэн биш өнөөдөр нөгөө “панчаан”-даа багтах гээд өрсөлдөөнд ороод явж байна. Ямар ч шинэ, сайн зүйлийг хуучин саванд хийчихээр үнэ цэнэ нь үгүй болдог, үнэр ордгийн тод жишээ.

Төрийн ордонд болсон хэвлэлийн бага хурлын үеэр АН-ын Тэргүүн дэд дарга С.Баярцогт өөрийнх нь нэр холбогдсон хэргийн талаарх сэтгүүлчдийн асуултад дахиад л бүдэрч харагдав. Бүдрэх бүдрэхдээ сүүлийн долоон жил АН-ын бүтээсэн бүхнийг үгүйсгэж, гишгэлж, шавар шавхайтай хутгаж ирсэн Х.Нямбаатар гэдэг хүний хаясан “шүлсэн” дээр улаан нүүрээрээ унаж байхыг харах бүр ч эмгэнэлтэй. С.Баярцогтыг шоронд хийсэн явдал нь Х.Баттулга гэдэг хүний зохион байгуулсан хэрэг бөгөөд Х.Нямбаатарын тогтоосон шударга ёс түүнийг шоронгоос сулласан юм байна гэдэг ухамсрыг сэтгүүлчдэд өгч байна. Ингээд МАН, АН-гүй нийлээд Х.Баттулга гэдэг ганцхан дайсантай болов. Тэгвэл ард түмэнд сонголт байна уу?

Яахав, АН бол МАН биш, ардчилалтай, өрсөлдөөнтэй энэ тэр гэж болно л доо. Гэхдээ намын дарга, удирдлагууд нь ядаж олон нийтийн өмнө мэдэгдэл хийхдээ ам зөрдөггүй байх хэрэгтэй. Тэртэй тэргүй Х.Баттулга гэж хэн бэ гэдгийг ард түмэн хар, цагаанаар нь мэднэ. Тэрийг ил гаргаж ярих нь намын дарга, удирдлагын хийх ажил мөн юм уу? Нам дотроо нийлээд суухаараа ханцуй дотроо тохирч, албан тушаалаа наймаалцчихаад гадагшаа гарахаараа “Хулгайчийг бариарай” гээд хашгирах чинь “ардчилсан” хэв ёс мөн үү?

inews.mn