ХӨГЖМИЙН ЗОХИОЛЧИД ГЭЖ ХЭН БЭ?

ХӨГЖМИЙН ЗОХИОЛЧИД ГЭЖ ХЭН БЭ?

(Монголын Хөгжмийн Зохиолчдын Холбооны хагас зуун жилд)

“Нэхээ” дагуулдаггүй ер бусын буянтнууд бол хөгжмийн зохиолчид юм. Тэд үгийн урлагийн их дархчуудын адил хэл амтай атлаа хэмжээлшгүй аялгуу хэмнэл хөврөн урсах нь тэднээс ялгарах ялгаа нь гэлтэй. Тэр их аялгуу хэмнэл хаанаас төрж, хэрхэн урсан гардгийг хэн ч таашгүй. Харин тэр их ая аялгуунд хэн ч болов татагдаж, сэтгэлээ тэжээж оюунаа амраах нь энгийн үзэгдэл. Хөгжим, ая аялгууны эрчим хүч аугаа их. Хэнийг ч болов хайрлуулж дурлуулна. Хэнийг ч болов баярлуулж бахархуулна. Хэнийг ч болов зоригжуулж омогшуулна. Дайсныг ч болов нөхөр болгож чадна. Даяар олныг ч төвшитгөж эвцэлцүүлж чадна. Ер бусын энэ хүчний эх сурвалж нь хэлэх үгээ ая аялгуунд урвуулж хөрвүүлэх ур чадвар эртний Монголчуудад заяажээ. Монгол малчид адгуус амьтныг ч ая эгшгээр уяраан ээнэгшүүлэх нь энүүхэнд.

Малчны хүү хөгжмийн зохиолч Л.Мөрдорж, Б.Дамдинсүрэн, С.Гончигсумлаа бол ард түмнийхээ зүрх сэтгэлд галав юүлтэл эгшиглэх гайхамшигт хөгжим бүтээж мөнхжүүлсэн, төрийн сүлдэнд хэлэх үтээ хөг эгшгээр хөглөж, хөрстөд тусгаар улсаа тунхагласан, хэнтэй ч үл зүйрлэм ер бусын авьяастнууд юм. Үе залгамжилсан хөгжмийн зохиолчид ч мөн тийм ажгуу. Тэд “нэхээ”, “шахаа” гэдгийг ер мэдэхгүй. Түүнийг өөрийн амь амьсгаатай ургамал амьтаныг ундаалагч урсгал устай адил энгийн, байдаг л зүйл мэт төсөөлнө. Ая дуу нь хүмүүст хүрч л байвал тэд өглөг хэмээн ойлгоно.

“ХӨГЖМИЙН ЗОХИОЛЧИД ГЭЖ ХЭН БЭ” гэвэл өр нэхдэггүй өгөөмөр сэтгэлтнүүд. Өвч биеэ ая эгшгээр чимсэн эгэл даруу, жирийн нэгэн бие хүн юм. Тэд хэдэн зуун уран бүтээлчдийг алдрын титэмд хүргэсэн дээ! Ар дахь амьдрал нь ямаршуу байдаг юм бол доо? Монголын хөгжмийн зохиолчдын холбоо уран сайхны фондын дүрмээ арай хүчингүй болгочихсон баймааргүйсэн.

Төр түмнээ соён гэгээрүүлсэн хөгжмийн зохиолчдоо

Хайрлацгаая!

Хамгаалцгаая!

Үнэлцгээе!